به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، شهرت محله پامنار، به وجود «منار» (مأذنه) مسجد عودلاجان معروف به مسجد و مدرسه میرزاصالح (یا آبهرام: آغابهرام ) که بعدها به مسجد پامنار شهرت یافت، است. این بنای تاریخی از آثار ملی قرن سیزدهم است.
مسجد پامنار مسجدی است به مساحت تقریبی ۴۳۰ مترمربع که در خیابان امیرکبیر، خیابان پامنار در منطقة دوازده تهران قرار دارد.
در گذشته، محله پامنار یکی از گذرهای محله «عودلاجان» بوده که به صورت بازارچه ای (به طول ۱۴۰۰متر)، «دروازه شمیران» را به شبکه «بازار» متصل می ساخته است. پس از توسعه معابر، بازارچه پامنار که خود مجموعه ای شامل کاروانسرا، تیمچه، تکیه، حمام، آب انبار، مسجد و مدرسه بود، به خیابان پامنار تبدیل شد و بعضی از بناهای قدیمی در این تبدیل و توسعه، از بین رفت. مسجد پامنار در این تغییرات مورد توسعه قرار گرفت.
مسجد و مدرسه میرزاصالح(مسجد پامنار) از بناهای دوره صفویه تهران در محله پامنار است، این خانه خدا در دوره پهلوی دوم به علت فرسودگی از رونق می‌افتد. آیت‌الله میرزامحمد تهرانی ثقفی مسجد جدیدی در بخش جنوبی آن بنا می‌کند که به مسجد ثقفی معروف می‌شود. اما به دلیل مناره زیبای قدیمی باقی مانده از مسجد میرزاصالح به مسجد پامنار شناخته می‌شود.
وجه تسمیه محله و خیابان پامنار هم از همین تک منار زیبا گرفته شده است. این مسجد یکی از مراکز برگزاری رفراندوم انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۸ هجری شمسی بود. منار واقع شده در آن در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ با شماره ثبت ۴۱۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پدر همسر امام خمینی (ره)، مرحوم آیت الله ثقفی، تولیت این مسجد را در زمان‌های گذشته بر عهده داشت و به اعتقاد برخی از کارشناسان، عقد حضرت امام(ره) نیز در همین مسجد منعقد شده است. محله پامنار و مسجد آن به ویژه در سال های نهضت ملی شدن نفت، به دلیل سکونت آیت الله کاشانی در آن محله، آمد و شد خواص و عوام بدانجا به یکی از کانون های مهم سیاسی تبدیل شد و شهرت بسیار یافت. این مسجد یکی از ۳۰ مسجد در محله ارگ - پامنار تهران است که از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند بیمارستان دکتر سپیر، بازارچه عودلاجان و همچنین مسجد آیت الله کاشانی قرار گرفته است.
نظر شما