به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از یاسوج، «جهانشاد طاعتی پور» امروز (۱۳ اردیبهشت ماه) گفت: شب شعر ماه محراب به مناسبت شهادت حضرت علی (ع) و شب های قدر برگزار شد.
رئیس اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان بهمئی فرا رسیدن شهادت نخستین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت را تسلیت گفت و ادامه داد: حضرت علی (ع) نمونه بی نظیر انسانی بود که به پیامبر خدا نزدیک و مقام ولی الله داشت.
وی در ادامه سخنان خود به شاخصه های مهم زندگی آن معصوم پرداخت که برای برقراری عدالت و پیاده کردن دستورات دین مبین اسلام خون دل های زیادی خورده بود که در نهایت به والاترین مقام که همان شهادت بود نایل آمد .
گفتنی است در ادامه، شاعران در وصف مولا علی (ع) اشعار خود را سرودند و در پایان برنامه از آنها تجلیل به عمل آمد.
علی( ع)
سرچشمه جودِ بی کـران است علــی
درکامِ عدوچه شوکـران است علـــی
هنـگام خطـــر کنـــارِ پیغمبـــر خــــود
دربستــرِ دیــن پاسبـان اســـت علـــی
آنگه که سخن به چـاه میگفت وسماء
آ گـــاه زِ رازِ آسمـــان اســت علــی
در موقعِ کسب و کار و هنگامِ نبـرد
شمشیـرِ عدالتش عیان اسـت علـــی
از عرش خبـر رسیـده هنـگامِ رکـوع
یاریگـــرِ عبـدِ ناتــوان اســت علـــی
در مکتبِ عارفانِ عالـم به یقـیــن
مفتاحِ عـلوم لا مکان اســت علـــی
هنـگامِ نمـاز و وقتِ معــراج و دعا
همتــای قمــر در آسمـان اسـت علـــی
امشب به یقین کنارِ زهـــرای بطـول
با فرقِ شکستـه میهمـان اسـت علــی
عرض ارادت با تو دارم با تو ای ماه
تشخیص دادم با علی جان ،چاه از راه
انقدر در من احترامت ریشه دارد
این عشق می روید زعمق ناخوداگاه
گاهی که یادم می رود اداب رخصت
اما تویی رعیت نواز گاه وبیگاه
تاریک می اندیشد این شهر پر از کور
روشن نما شب های ما را تا سحرگاه
گم می شوم گاهی نمیدانم چپ و راست
انگار فرقی نیست بین راه و بیراه
بی روی تو،شب راه ما بسته ست، اری
فرقی ندارد دزد ما شیخ است یا شاه
هر کی تو را نشناخت ،راهش را بلد نیست
شب های قدرم ماه می اید به همراه
پایان زیبای تمام قصه این است
عاشق شدم من عاشق مولا در در این ماه..
فریبرز مددی
نام تو آورده ام قافیه ام جور شده
دلِ غمگین من امشب پرِ از شور شده
نفسم حبس شده طاقت ماندن رفته
پر از گریه شدم جرات خواندن رفته
دل به جان آمده بعد از تو فنا گردیده
حق تو خورده شده ظلم بنا گردیده
ماه و خورشید و فلک دست عزا برده بسر
ظلم سهم تو و زهرا شده و ارث پسر
سر افطار نمک خورده ی زینب بودی
چه حسی بود چنین در وسط تب بودی
تو گذشتی ز در و غاز عبایت بگرفت
حلقه ی در نگران گوش ردایت بگرفت
آمده عرش خدا لرزه به اندام و ب
و علی ، ضربه ی شمشیر؛ خدا .... فرق سرش
عرش اعلاء شده خونین وجنان هلهله شد
و زمین با تَرک فرق علی زلزله شد
دردها گردنِ ما حلقه ی زنجیر شده
قاتلت صاحب آن سهمیۀ شیر شده
بعدتو کوفه دگر کوفه ی آبادی نیست
بریتیمان ستم دیده دل شادی نیست
ضربه ی تیغِ پر از زهر که زد فرق تو را
برده از صفحه ی گیتی همه ی برق تو را
کس دگر کوبه نکوبد وسط تیره ی شب
بر یتیمان نبرد بقچه ا ی از نان و رطب
مرگ تو ، مرگ نبود ، ضایعه ی سنگین است
کوفه پیشانیش از رفتن تو ننگین است
بعد تو کوفه دگر کوفه ی آبادی نیست
بر یتیمان ستم دیده دلِ شادی نیست
مریم آرمیده
فرق سر باز و به ابروی مبارک خم نیست
این برای سند معجزه بودن کم نیست
فرق باز و جگر خون و تو مشغول نماز
به خدا وند که این کار بنی ادم نیست
باورم نیست سرت را بشکافد شمشیر
تیغ فولادی اعراب چنان محکم نیست
به خداوند خدا خواست علی را ببرد
ورنه این ضربه توان پسر ملجم نیست
ورنه این زخم چه زخمی ست که یک ذره بران
هیچ چیزی به جز از ذکر خدا مرحم نیست
یا مسلمان نشده یا که دلش از سنگ است
هرکه در روز عزای تو دلش پر غم نیست
تو ستون دو جهان بودی بعد از ان شب
در شگفتم که چرا نظم جهان درهم نیست
رسول سنایی
حیدر کرّار
سروَرِکون ومکان،شیردلاور،حیدر است
فاتح درهای فولادینِ خیبر ،حیدر است
اَزدرون کعبه خورشیدی دگرآمد برون
ماه تابانِ میان ِدستِ مادر،حیدر است
آنکه درعیدغدیرخم شده مولای ما
دست دردستِ محمّدرویِ منبر،حیدر است
درجهان،مولودکعبه می شودنامِ علی
ساقی لب تشنگان، بر حوض کوثر،حیدر است
آنکه درجنگ تَبوک وخَندق وبَدرواُحُد
می شودجان برکفِ دین پیَمبر،حیدر است
آنکه درروزجدائی اَز نماز آخرش
می کشددامان اوراحلقه ی در، حیدر است
شیعه راگر آبروئی هست، درهردو جهان
آبرویش در دو عالم ای برادر،حیدر است
عاقبت درمسجدکوفه به دست اَشقیاء
آنکه که کُشته می شودبی یارو یاور،حیدر است
جواد چمنی
نظر شما