«یارمتی فقیران»، رسم نیکوی اهل سنت کرمانشاه

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان کرمانشاه، در این ماه مبارک مردم اهل سنت استان کرمانشاه آداب و رسوم بسیار پسندیده و خداپسندانه ای دارند که هر یک از این رسوم در جایگاه خود ارزشمند است.

براساس این گزارش، در رمضان، مردم اهل سنت با پخش نذورات و شیرینی این ماه عزیز را مورد تکریم قرار می دهند و قبل از نماز مغرب برای پذیرایی از روزه داران، خرما، شیرینی را در بین حاضرین در مسجد توزیع می کنند.
 
همچنین برپایی نماز سنّت تروایح رمضان و وِتر که  قیام ماه مبارک رمضان است که مسلمانان در شبهای ماه مبارک رمضان پس از ادای نماز عشاء در مساجد به صورت جماعت به صورت ۱۰ یا ۲۰ رکعتی ادا می­ کنند، به صورت ۲ رکعت ۲ رکعت و در بین هر چهار رکعت، استراحت کمی نموده و این دعا را می خوانند:(سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر…) بعد از اتمامِ نماز تراویح، ۳ رکعت نماز وِتر، خوانده می­شود به صورت یک دو رکعتی و یک، تک رکعتی.   از شب ۱۶ ماه مبارک رمضان به بعد  در رکعت آخر نماز سنّت وتر، قنوت خوانده می شود.

یکی دیگر از سنت ها در اهل سنت احیا  شب های قدر در روایات اهل سنّت در ده روزۀ آخر ماه مبارک رمضان مخصوصاً روزهای فرد، یعنی، ۲۱، ۲۳، ۲۵، ۲۷، ۲۹ قرار دارد و عدّه­ زیادی از مردم در این شب ها را به احیا می­‌نشینند و قرآن و نماز و ذکر می­ خوانند و مراسم شب ۲۷ رمضان تا هنگام سحر ادامه دارد.

در گذشته در محلات و روستاها، در روز ۲۷ رمضان و یا همان سه روز پایانی ماه مبارک رمضان، معتمدین و امام جماعت مسجد به صورت خود جوش، گاو یا گوسفندانی را قربانی کرده و برای عموم مردم محله و مخصوصاً فقرا می­فرستاند که به آن «کاسه جیژنه : کاسۀ عید» می­ گفتند. هدف از این صدقات این بوده است که مردم از فقیر و غنی در روز عید رمضان، غذایی درخور و شایسته و تقریباً هم نوع داشته باشند و فاصلۀ طبقاتی در این روز، چندان مشهود نباشد.

 از رسوم افطار در مناطق اهل سنت، برپایی سفره­ های افطاری در خانواده ­ها است که هنگام افطار تزئین می­ شود. در این سفره­ ها، قبل از افطار، می­ توان به این موارد اشاره کرد وجودِ خرما، بامیه و زولبیا، فرنی(ترکیبِ شیر و شکر و آرد برنج)، مشکفی(ترکیب نشاسته وشکر و گلاب)، نان و پنیر و چای، کاستر. بعد از صرف یک یا چند مورد از موارد ذکر شده، اهالی منزل برای ادای نماز، بلند شده و بعد از ادای نماز مغرب به صورت دسته جمعی بر سفرۀ افطاری حاضر می­ شوند.

 بعد از نماز عشاء و تروایح به منزل اقوام و نزدیکان سر زده و دید و بازدیدهای رمضانی به طور مرتب انجام می­ شود؛ زیرا، بسیاری از مردم تا سحر بیدار می­ مانند و این بیدار بودن، فرصتی است برای دیدارهای شبانه.

فطریّه یا زکات بدن یکی دیگر از سنت های اهل سنت است که شخصِ واجدِ شرایط، زکاتِ فطر خود و زکات فطر هر فرد از مسلمانان را که نفقه ­اش بر عهدۀ او است و به میزانِ یک صاع از قُوتِ شهر خودش پرداخت می­ کند (یک صاع، تقریباً برابر است با ۳۰۰۰ گرم (سه کیلو گندم یا قوت غالب).پرداختِ فطریه در مناطق اهل سنّت کُردی زبان به طور غالب در دهۀ آخر رمضان به فقرا و نیازمندان پرداخت می­ شود.

عید رمضان(فطر) : بعد از یک ماه، روزه داری، اهل سنّت؛ همچون دیگر برادران دینی‌شان در اقصا نقاط جهان، عید فطر را جشن می­ گیرند. بعد از آن‌که پایانِ ماه رمضان و حلول ماه شوّال محقق گشت؛ شب هنگام، مردم بعد از نماز عشا در مسجد جمع شده و «تکبیر» می‌زنند به این صورت که امام جماعتِ مسجد با لحنی خوش، آیاتی را از سوره رحمان، کهف یا اسراء می ­خواند و در پایان هر آیه، مردم با لحنی موزون تکبیر می­زنند: «الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر، لا اله الله و الله اکبر و لله الحمد.» سپس، امام جماعتِ مسجد به درگاه خداوندی دعا کرده و مردم نیز «آمین» می­ گویند. آن­گاه، حاضران مسجد به هم تبریک گفته و راهی خانه می­ شوند.

فردای آن شب، صبح برای مردم برای ادای نماز عید رمضان در مسجد حاضر می­ شوند.   بعد از خواندنِ نماز عید و گوش دادن به خطبه و دعای استجابتِ عمل نیک‌شان به آستان خداوندی، دوباره با هم دست داده و روبوسی می‌کنند و به منزل بر می­ گردند.  

نماز عیدین (عید قربان و رمضان) عبارت است از دو رکعت نماز سنّت که در روز عید، حدود نیم ساعت بعد از طلوع آفتاب به جماعت یا انفرادی خوانده و تا نزدیک ظهر، وقت آن باقی است.

یکی از سنت های بسیار زیبا و با ارزش در مناطق اهل سنّت دیدار با خانواده های عزاداری است که در فاصلۀ اعیادی؛ چون رمضان، قربان، مولود، یکی از بستگان­شان فوت کند یا به مصیبتی گرفتار شوند. در روز عید، مردم زیادی از اهل محل و بستگان و آشنایان برای دلداری و تسلّا بخشی به منزل متوفّا یا حادثه دیده می­روند و بعد از نشستی و صرفِ چای به آن­ها دلداری می ­دهند.