مرمت مناره‌های مسجد «سلیمیه» ترکیه وارد مرحله پایانی شد

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از «dailysabah»، مرمت سه مناره از چهار مناره مسجد سلیمیه در «ادیرنه» ترکیه که یکی از شاهکارهای بزرگ معمار «سنان» مشهور است به مرحله پایانی خود رسیده است.

برای اطمینان از حفظ مسجد برای آینده، مرمت جامع که توسط اداره کل بنیادهای وزارت فرهنگ و گردشگری در نوامبر ۲۰۲۱ آغاز شد، به طور همزمان در داخل و خارج از سازه در حال پیشرفت است.

عملیات استحکام‌بخشی گنبد اصلی و پوشش سربی گنبدهای صحن به پایان رسیده است؛ شیشه و قاب پنجره های چوبی مسجد هم کاملا نوسازی شده اند.

از ۲۶۴ خاتم گچی داخل مسجد، آنهایی که در مرمت سال ۱۹۸۳ با شیشه تخت یا پلکسی گلاس جایگزین شدند، با سازه های فولادی ضد زنگ نوسازی شدند.همچنین تمام لبه های سیمانی سفید با گچ مقاوم در برابر آب و اتصالات فولادی ضد زنگ جایگزین شدند.کرکره‌های چوبی و درهای اصلی سالن اصلی نیز تعمیر شدند و  بخش‌های پوسیده از بین برده شده اند.

در طی مراحل مرمت، مشخص شد که فرسوده ترین بخش های سازه مقاوم، مناره ها هستند.بازسازی جداکننده های پیچیده مسجد که سه سالن را برای حفظ حریم خصوصی نمازگزاران جدا می کند و همچنین سه مناره از چهار مناره، هر یک به طول ۸۵ متر با سه بالکن و یک پایانه، تقریبا کامل شده است.

تعمیرات و نظافت سنگ در این سه مناره همراه با یک فرآیند مهم دیگر انجام شده است.همچنین کاشی تک فیروزه ای اصلی زیر گنبد مناره تکثیر شد و ۶۴ کاشی در جایگاه اصلی خود نصب شدند.

پس از اتمام این کارها، داربست‌ها  برداشته می شود که نشان دهنده اتمام مرمت مناره‌ها است.

مسجد سلیمیه، مسجدی متعلق به دوران امپراتوری عثمانی است که در شهر ادرنه ترکیه واقع شده است. این مسجد به دستور سلطان سلیم دوم و توسط معمار سنان بین سالهای ۱۵۶۸ و ۱۵۷۵ ساخته شد.

 سنان این مسجد را که یکی از عالی ترین دستاوردهای معماری اسلامی در کل و معماری عثمانی به طور خاص است،شاهکار خود می داند.

 بر اساس گزارش منتشر شده بر روی وب سایت یونسکو، مسجد مربع شکل با گنبد بزرگ و چهار مناره باریک بر خط افق پایتخت سابق عثمانی احاطه دارد.

 بر اساس این گزارش،مسجد سلیمیه که با کاشی‌های شهر ایزنیک مزین شده است، گواهی بر نوعی هنری است که در این مسجد بی‌نظیر باقی مانده است.

ایزنیک شهری زیبا در بورسا ترکیه، یکی از معروف ترین زادگاه های کاشی های دست ساز معروف به کاشی های ایزنیک است در طول دوره عثمانی به اوج خود رسید. در دوره عثمانی بود که سرامیک ایزنیک معروف شد و انجمن هنرمندان سرامیک ساز ایزنیک شکل گرفت و تحت حمایت کاخ عثمانی شروع به کار کرد.