«سیدمجید ظهیری» رئیس پژوهشکده اسلام تمدنی و مدیر مجمع عالی حکمت اسلامی خراسان و عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت و گو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به چگونگی استفاده از تقارن بهار طبعیت و بهار قرآن به نحو احسن گفت: بهار طبیعت رستاخیز دنیاست که هر سال پبش چشم عالمیان اتفاق می افتد، جهان مرده دیگرباره جان تازه ای می گیرد و شور حیات در کالبد آن دمیده می شود. رستاخیز، همچنین یکی از اصلی ترین پیام های ادیان ابراهیمی است که به طور ویژه در کامل ترین شکل آن یعنی قرآن آمده است. پس چه خوب است که در این تقارن تلاش کنیم، جان های مرده یا افسرده در زنجیر نفسانیات را طراوتی دوباره ببخشیم و به برکت و لطافت قرآن در ماه ضیافت الهی روح ها را به اشک تضرع در پیشگاه حضرت حق (جل و علا)، زنگار بزدائیم. لذا عالی ترین مراتب حیات مجدد جان آدمی در خردورزی و تدبر در آخرین پیام وحی یعنی قرآن نهفته است.
وی در ادامه اظهار کرد: در بهار طبیعت که چشمه های خشکیده و یخ زده به جوشش در می آیند و سفره احسان الهی برای همه جانداران، گسترده می شود و زردی به سبزی، خشکی به لطافت، سردی به گرمی و سکون به تحرک و جمود رو به نمو می گراید، درس هایی. از جمله امید، تحول، تکامل، تلاش، تجدد، احسان، نشاط، خوشرویی، مهرورزی، صرافت و سادگی می آموزیم.
رئیس پژوهشکده اسلام تمدنی با اشاره به تاثیر تورم و شرایط اقتصادی نامناسب در کاهش صله رحم به ضرورت توجه به این فریضه مهم دینی در بهار طبیعت و بهار قرآن تاکید کرد و افزود: درس مهمی که از بهار طبیعت آموختیم، صرافت و سادگی است. طبیعت هیچ گاه به راه سخت نمی رود و همیشه آسان ترین راه را انتخاب می کند؛ مثلا آب هیچ وقت سر بالا نمی رود. همین درس یعنی تزریق سادگی به رسوم پسندیده دید و بازدید، امر صله رحم را آسان می کند. درس بعدی، احسان است. خداوند که دارای "علی الاطلاق" و "خیر محض" است، سفره نعماتش را برای همه جانداران صرف نظر از نوع، نژاد، رنگ، زبان و قومیت می گشاید. پس چه خوب است کسانی که توانایی دارند، بانی احسان شوند و زمینه صله رحم را بیش از پیش فراهم سازند.
وی در ادامه تصریح کرد: پس از توجه به عنصر احسان، این عنصر امید به آینده بهتر، است که شجاعت عمل در حال را به انسان می دهد و گرنه ترس و ناامیدی نسبت به آینده شهامت عمل کردن در حال را هم از آدمی می گیرد و او را افسرده و زمین گیر می کند.
ظهیری به درک بهتر از طاعات و عبادات اشاره کرد و گفت: توصیه ای که در درجه اول به خودم دارم عبور از ظواهر به باطن اعمال است. توجه به باطن اعمال، رشد و تکامل شگرفی در انسان ایجاد می کند. موهبت عقل برای آدمی باید وسیله تدبر در آفاق و انفس باشد. در مسیر تکامل هر چه معرفت ما بیشتر باشد عروج ما هم بیشتر خواهد بود. به عنوان مثال اگر در اعمال ماه مبارک رمضان آمده است که فلان سوره از قرآن یا فلان دعا خوانده شود، شک نکنید که توجه و دقت و تدبر در معانی آن مد نظر بوده است. مگر نه این است که ما در این دنیا دائم در امتحان الهی به سر می بریم؟ اگر مثلا امتحان فیزیک داشته باشیم و معلمی بگوید فلان فصل را بخوان آیا صرفا خواندن بدون عنصر معرفت و یادگیری و تعمق در مطالب، دردی را از امتحان دوا می کند؟ اولیای الهی همان معلمانند و دنیا جلسه آزمون الهی است. پس اگر ولی الهی مثلا می فرماید: سوره واقعه را بخوان، منظورش توجه به معانی و معارف آن سوره است، نه صرفا الفاظ آن. اگر چه صرف نگاه کردن به آیات قرآن مفید است، چون فرد خود را در معرض نور قرار داده است. ولی در آزمون الهی کافی نیست. ادعیه هم چنین اند و تدبر در معانی آنهاست که کارکشا و راه گشاست. پس باید مرزهای ظاهر را در نوردیم و در باطن قرآن و ادعیه سیر نماییم تا عاقبت بخیری را نصیب خویش سازیم.
مدیر مجمع عالی حکمت اسلامی خراسان بیان کرد: پیشنهاد بنده مطالعه یک موضوع در قرآن برای هر فرد متناسب با حال و هوای خودش می باشد (مثلا کسی علاقمند داستان خلقت است، دیگری علاقه مند به هدف آفرینش انسان است، آن یکی علاقه مند به سرگذشت انبیا است، دیگری آیات العقاید یا آیات الاحکام موضوع مورد علاقه اش می باشد)، اما با تدبر و مطالعه تفاسیر و مقایسه تفاسیر و مطابقت با شرایط امروز و کسب عبرت و معرفت. به ویژه امروز که برنامه های کاربردی دیجینال فراوانی در دسترس هست، کار چندان سختی نیست. بنده خودم چنین تجربه ای را دارم. یکسال یک ماه را به مفهوم عدالت در قرآن پرداختم، سال دیگر صلوات، یکسال رابطه خدا با انسان و همین طور در سالهای مختلف موضوعات مختلف و نیازهای معرفتی خود را به قرآن عرضه کردم و پاسخ آن را جستجو نمودم. امیدوارم انس با قرآن و استفاده از این معجزه الهی روزی همه ما باشد و بهترین و برترین بهره ها را در این ماه الهی ببریم.
نظر شما