به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، ماینده مردم تربت جام، تایباد باخرز و صالح آباد در مجلس شورای اسلامی در پیامی درگذشت این عالم وارسته را به علما، طلاب و مردم تایباد تسلیت گفت. جلیل رحیمی جهان آبادی در بخشی از پیام خود آورده است: درگذشت حاج مولوی حافظ جی عالم وارسته و روشندل و ارشادگر باایمان را تسلیت عرض نموده، رحمت واسعه الهی برای آن مرحوم و صبر و بردباری را برای همه بازماندگان از درگاه خداوند متعال مسالت دارم.
مولوی حافظجی سال ۱۳۲۹ درقریه بیدپارسی خواف متولد و در شش ماهگی بر اثر بیماری آبله از نعمت بینایی محروم شد.
او در پنج سالگی به مکتب رفت و طولی نکشید که ملای دِه از حافظه عجیب این کودک نابینا در حفظ قرآن شگفت زده شد و این طفل در مدت کوتاهی موفق به حفظ کل قرآن مجید شد.
همچنین مولوی حافظجی در دوران کودکی بسیاری از کتب رایج زمان همچون: پنج کتاب فارسی، اشعار حافظ شیرازی، بوستان و گلستان سعدی را حفظ کرد.
مولوی حافظجی در سن دوازده سالگی در حوزه علمیه خواف به عنوان طلبه پذیرفته شد و زیر نظر استاد خود مرحوم مولانا شمس الدین مطهری دروس متداول فقهی و علمی را تلمذ کرد.
وی در هفده سالگی به عنوان مولوی فارغ التحصیل و تسلط او بر وعظ، احادیث و تفسیر موجب شد که سخنرانی وی در خطه خواف، تربت جام و باخرز مورد اقبال عام و خاص قرار بگیرد.
این عالم وارسته با اینکه نامش عبدالعظیم بود اما به لقب و عنوانی که مولانا مطهری برای وی انتخاب کرد با عنوان حافظجی که به معنی حافظ بزرگوار و محترم است معروف شد.
حافظجی در نوزده سالگی و در دهه چهل شمسی به دعوت مردم دانش دوست تایباد به این شهر دعوت و در مسجد بلال ساکن و به وعظ و سخنوری در تایباد، تربت جام، باخرز و خواف مشغول شد.
او در اوایل دهه پنجاه تاهل اختیار کرد و در تایباد ساکن و برای بیش از پنجاه سال به عنوان واعظ رسمی مسجد جامع احناف تایباد و مساجد کاریز، باخرز، تربت جام و خواف شد.
مولوی حافظجی واعظ روشندل به عنوان منادی وحدت بین شیعه و سنی در این مناطق همواره برای تقریب مذاهب و توسعه وحدت بیش از نیم قرن تلاش مخلصانه داشت. وجود هزاران سخنرانی مبتنی بر مباحث اخلاق و تفسیر از او با موضوع وحدت امت اسلامی موید این واقعیت است.
پایان پیام/
نظر شما